Linki kontrolne

Linki kontrolne są prowadzone z kokpitu w dół do podwójnych bloczków pod pokładem i dalej do podstawy masztu. Potem idą w górę i przechodzą przez pierścień masztu na wysokości pokładu. Położenie każdej linki kontrolnej przechodzącej przez pierścień jest bardzo ważne. Outhaul i obciągacz musi przechodzić przez dwa najbardziej centralne otwory pierścienia, ponieważ linki kontrolne muszą być doprowadzone do bomu. Jeżeli te linki nie będą znajdować się w środku lub w pobliżu środka, to będą ustawione pod kątem w stosunku do bloczków na bomie i wywołają dodatkowe tarcie i wycieranie się lin. Cunningham i inhaul są bardziej rozstawione i tym samym ich pozycja nie jest tak krytyczna. Jeżeli rozważany jest układ knag na burcie, szczególnie jedno kryterium powinno być brane pod uwagę. Knaga obciągacza bomu powinna być zamontowana najbardziej z tyłu. Pozostałe trzy knagi są obsługiwane w pozycji wychylonej, żeglując na wiatr, podczas, gdy obciągacz bomu regulowany jest na kursach z wiatrem, kiedy sternik siedzi bardziej z tyłu. Tym samym praktycznie jest umieścić tę knagę tak daleko z tyłu, aby dosięgnąć jej z łatwością siedząc z tyłu kokpitu.

Niektóre Finny posiadają ciągły system lin kontrolnych – jest to ciągła pętla liny prowadzona przez bloki i knagi obu burt. Podczas gdy ta metoda ma tę przewagę, że nigdy nie zobaczysz końca liny (dla przykładu obciągacz bomu na boi po zwrocie przez rufę), Problem występuje, jeżeli zapomnisz zaknagować linkę przez wykonaniem zwrotu przez sztag lub rufę. Nie ma nic złego w nieciągłym systemie lin kontrolnych, – ale system ten wymaga uprzedniego upewnienia się przez wykonaniem zwrotu przez sztag lub rufę czy istnieje wystarczająco luźny odcinek linki na obu burtach do operowania tymi linkami po zwrocie. Poza tym musisz być pewny, że koniec, który nie będzie wyszorowany nie zwolnił się sam, przez przewiązanie dużego węzła na linie, lub przez użycie plastykowej kulki na wolnej końcówce.

System lin kontrolnych i wyposażenie są tylko wtedy wystarczająco dobre, jeżeli je wykorzystujesz z zadowoleniem. Jeżeli nie, wtedy coś musisz zrobić. Bądź pewny, że możesz z łatwością sięgać po wszystkie linki, z dowolnego miejsca, na którym siedzisz. Upewnij się, że osprzęt nie leży na drodze olinowania i żadnej części twojego ciała. Planuj w wyprzedzeniem podczas montażu osprzętu. Wszystko powinno być logiczne i powinno właściwie pracować. Większość używa sprzętu, do którego ma zaufanie, sprzętu niezawodnego zwłaszcza wtedy, kiedy jest najbardziej potrzebny. Finn wymaga twardego prowadzenia i usterka sprzętu nie powinna być wymówką nieukończenia wyścigu. Upewnij się, że niezależnie, co rozważasz: osprzęt lub olinowanie, to ty ostatecznie decydujesz o braku awarii w warunkach silnego wiatru i o skutecznej pracy, kiedy dochodzisz do granic wytrzymałości. Jeżeli jesteś pewny, że łódka będzie dobrze żeglować w ekstremalnych warunkach pogodowych, wtedy w warunkach lżejszych możesz prowadzić ją tak twardo jak chcesz, bez obawy o usterkę osprzętu lub uszkodzenia.