Błażej Wyszkowski

(źródło: Polski Portal Olimpijski, Apolinary Pastuszko 'Od Cadeta do Igrzysk Olimpijskich' 2006.)

inżynier, żeglarz Warmii z Olsztyna, mistrz świata w klasie Cadet (1966), później czołowy finnista i olimpijczyk z Monachium (1972).

Urodzony 3 lutego 1949 w Olsztynie, syn Stefana i Eulalii Krystyny Nowakowskiej, student Wydziału Budownictwa Lądowego miejscowej WSR, oraz Politechniki Gdańskiej, późniejszy absolwent tej uczelni. Według informacji nadesłanej przez Bożenę Wawrzyniak już jako student wsławił się działalnością opozycyjną. Żeglarz (180 cm, 74 kg) AZS Olsztyn. Żeglować rozpoczął na jeziorze Krzywem k/ Olsztyna w wieku 13 lat, idąc w ślady swojego starszego brata Krzysztofa. Swoją przygodę żeglarską rozpoczął na Cadecie w w kadeciarskiej szkółce Warmii Olsztyn (1964). Niebawem odniósł sukcesy, które sprawiły, że stał się wielką postacią w tej klasie lat sześćdziesiątych. Podczas pierwszego udziału w MŚ juniorów (1965) wywalczył 12 miejsce. W tym samym sezonie reprezentował Polskę w Międzynarodowym Tygodniu Cadeta w Anglii. Rok później (1966) wraz z Andrzejem Nowickim został mistrzem świata w klasie Cadet. Po rocznym stażu w OK. Dinghy przesiadł się na olimpijską klasę Finn. Zmienia tez barwy klubu na AZS Olsztyn, który od szeregu lat specjalizuje się w tej klasie i posiada odpowiedni sprzęt. Wykorzystuje również doświadczenie kolegi klubowego, olimpijczyka z Meksyku Wiesława Bracława. Na wyniki nie trzeba było długo czekać W 1968 roku wygrywa puchar juniorów w klasie Finn, a w mistrzostwach Polski juniorów zajmuje 7 miejsce. Jest członkiem KN i reprezentuje Polskę w mistrzostwach Europy we Francji, gdzie wywalczył 5 miejsce. W następnym sezonie osiąga jeszcze lepsze rezultaty. W silnej konkurencji międzynarodowych regat w NRD, w których udział wzięło 86 zawodników z kilku państw w klasyfikacji juniorów jest pierwszy a w punktacji ogólnej czwarty. Zdobywa wicemistrzostwo Polski juniorów, Puchar 50-lecia Polskiego Związku Żeglarskiego a w MEJ we Włoszech na jeziorze Garda sklasyfikowany został na 11 miejscu. Jeszcze jako junior w 1970 roku po raz kolejny reprezentuje barwy naszego kraju w mistrzostwach Europy, które odbyły się w Czechosłowacji zajmując w nich 16 miejsce wśród 31 startujących zawodników. Powołany do kadry narodowej wspólnie z pozostałymi kolegami Andrzejem Zawieją, Michałem Skaliszem Wiesławem Bracławem Andrzejem Rymkiewiczem oraz juniorami Ryszardem Skarbińskim, Januszem Knasieckim i jego bratem Romualdem oraz Bogdanem Waluszem realizuje kilkuletni program przygotowań olimpijskich. Jednym z tych zadań były starty w imprezach międzynarodowych zaliczanych do cyklu sprawdzianów dla czołowych zawodników europejskich w klasie Finn. Już w pierwszych startach sezonu 1970 widoczny był na międzynarodowych trasach regatowych, w Preolimpic Regatta we Francji zajął 24 miejsce w stawce 83 uczestników z kilkunastu państw a w następnej imprezie w La Rochelle był 11. W silnej obsadzie regat w NRD o Puchar "Nebelpokal" sklasyfikowany został na 15 pozycji, zostawiają w pobitym polu 70 rywali. W roku przedolimpijskim ilość kontaktów zagranicznych dla kadry zwiększyła się głównie o imprezy organizowane na akwenach zbliżonych swoimi warunkami nautycznymi do przyszłej trasy olimpijskiej w Kilonii. W grupie naszych reprezentantów Błażej Wyszkowski osiągał coraz lepsze rezultaty w konfrontacji z najlepszymi zawodnikami tej klasy. Dawało mu to realna szansę zostania olimpijczykiem i w pełni ja wykorzystał. Podstawą tej oceny były między innymi następujące wyniki W Tygodniu Bałtyckim w ZSRR zajął 10 miejsce (69), w Ostseewoche w NRD wywalczył 7 pozycję (54), a na akwenie przyszłej olimpiady w Kilonii był 45 (73), natomiast w drugim starcie w NRD sklasyfikowany został na 4 pozycji (74). Najważniejszym sprawdzianem w roku 1971 były mistrzostwa europy, które odbyły się w Grecji. O medale walczyło 67 zawodników z dwudziestu kilku państw. Polskę reprezentowało trzech finnistów. Najlepszy wynik osiągnął Błażej Wyszkowski, który sklasyfikowany został na 19 pozycji, a w relacji państw dało mu to 13 miejsce. Andrzej Rymkiewicz był 29, a jego kolega klubowy Andrzej Zawieja - 34. Decydująca rywalizacja naszych kadrowiczów o paszport olimpijski nastąpiła dopiero w roku 1972. Wygrał ją zdecydowanie najmłodszy z kandydatów Wyszkowski. Serię doskonałych wyników osiągnął już na początku sezonu startami u naszych zachodnich sąsiadów. W Schwerinie zajął 6 miejsce (63), w Warnemuende wywalczył 4 pozycję, w Kieler Woche 6 lokatę (110), a w Trawemuende regaty zakończył na 8 miejscu (90). W roku olimpijskim wyniki mistrzostw Europy były ważnym źródłem oceny aktualnego poziomu sportowego jej uczestników i podstawą typowania reprezentantów prawie we wszystkich krajach na regaty olimpijskie. Błażej Wyszkowski sprawdzian ten zaliczył celująco. W rywalizacji z 47 zawodnikami z 25 krajów zajął 11 miejsce a w punktacji państw licząc po jednym zawodniku był 9. Na Igrzyskach Olimpijskich w Kilonii Błażej zajął 24 miejsce. Odznaczony m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 372; Pawlak, Olimpijczycy, s. 292; MES, t. 2, s. 637; Porada, Igrzyska, s. 893; Księga1944-1974, s. 451, 458; Nasi reprezentanci, "Żagle", 1972, nr 8; USC Olsztyn, AU 160/1949.
Apolinary Pastuszko 'Od Cadeta do Igrzysk Olimpijskich' 2006.
*1972 Monachium: klasa Finn - 24 m. na 35 start. z wynikiem 159.0 (zwyciężył Serge Maury, Francja - 58.0).
Miejsca W. w poszczególnych wyścigach: 25-21-27-5-20-26.